Everything about نیلینگ

Everything about نیلینگ

Blog Article

پایداری سطح موردنظر در گودبرداری بر اساس برقراری تعادل نیروهای مقاوم و محرکی که در سطح لغزش ایجاد می‌شود، محاسبه می‌گردد.

این یکی از رایج ترین سوالات کارفرمایان محترم قبل از اجرای سازه نگهبان و نیلینگ است که داشتن یک تحلیل قیمت واقعی از آن می تواند کمک بسیار زیادی در این انتخاب داشته باشد.

اجزای نیلینگ و قسمت‌های مختلف آن به صورت کلی شامل این موارد می‌شود: میخ‌های فولادی، دوغاب سیمان، دستگاه حفاری نیلینگ، مهره، واشر، صفحات نگه‌دارنده و نوارهای زهکشی.

هدف از به کارگیری این نوارها، جمع آوری و انتقال آب‌هایی است که از طرق مختلف، به پشت پوشش موقت می‌رسند.

مقاله بسیار خوب و کاربردی بود. فقط سوالم اینکه آیا نیلینگ به تنهایی برای پایدارسازی گود کافیه؟ پاسخ

عمق گودبرداری در این مرحله تا حدی است که خاک بتواند برای دوره ۲۴ تا ۴۸ ساعت به‌طور پایدار حفظ شود، که این مقدار بسته به نوع خاک و ویژگی‌های مکانیکی، معمولاً حدود ۱ تا ۲ متر است. عرض گودبرداری نیز باید به‌اندازه‌ای باشد که ماشین‌آلات و تجهیزات اجرای نیلینگ به‌راحتی در محل مناسب قرار گرفته و بتوانند عملیات پایدارسازی را به‌خوبی انجام دهند.

پایین بودن ریسک اجرا و خطرات آن در مقایسه با روش‌های دیگر مانند انکراژ

اگر سطح لغزش از میان میخ‌ها عبور کند، لازم است پایداری نیروهای مقاومی که در میخ‌ها وجود دارد نیز در نظر گرفته شود.

باید در نظر داشت که این روش نیز مانند بسیاری از تکنیک‌های مختلف، معایبی نیز دارد که در هنگام اجرا باید به‌دقت به آن توجه نمود. برخی از این موارد عبارت‌اند از:

این دستگاه امکان کاشت سریع میخ‌ها را فراهم می‌کند ??? ??? و باعث افزایش دقت و ایمنی در حین انجام عملیات می‌شود.

همچنین، در این مرحله، اجرای نوارهای زهکش ژئوکامپوزیت نیز ضروری است.

این روش دائمی نبوده و در گذر زمان آب‌های سطحی به آن نفوذ می ‌کنند.

تزریق دوغاب درون گمانه‌ها باعث افزایش عملکرد و بهبود مشخصات مکانیکی خاک می‌شود

برای این امر پس از پایان شاتکریت و زمانی که بتن هنوز حالت خمیری دارد، صفحه تکیه‌گاهی فولادی را از میخ رد کرده و کمی فشار می‌دهیم که تا حدودی به درون بتن پاشیده فرو رود.